Die Handelinge-boek noem meermale dat die eerste gelowiges “eendragtig volhard het in die gebed” (Hand. 1:14; vgl. ook 2:42, 4:24, 12:5). Dit was dikwels in die konteks van afwagting, tydens vervolging of wanneer ‘n groot sendingpoging aangewend is. Die gebed was nie net individueel in die binnekamer nie, maar ook gesamentlik as gemeente. Dit het dikwels in huise, soms in die tempel, en later tydens die groot vervolging van die kerk, selfs in ruimtes soos katakombes plaasgevind.
Die kerk
Besondere vroue in die kerkgeskiedenis (1) – Rut
Rut tel koring op in die landerye van Boas.
Eerskomende Sondag vier kerke oor die wêreld heen Pinkster, die herdenking van die uitstorting van die Heilige Gees.
Hierdie week se Pinksteroordenkings het die tema: Besondere vroue in die kerkgeskiedenis.
Wanneer Pinkster ter sprake kom, dink baie onmiddellik aan die vuurtonge, spreek in tale en die dramatiese gebeure van Handelinge 2. Maar die Gees werk nie net in die bonatuurlike en groot dinge nie. Die Gees werk meestal sag, stil en sonder dat mense dit opsigtelik raaksien.
Die geloofsbelydenis van Nicéa – 1700 jaar later
Op 20 Mei 2025 vier die Christelike kerke wêreldwyd die 1700ste herdenking van die Geloofsbelydenis van Nicéa. Hierdie belydenis is een van die belangrikste geloofsverklarings in die geskiedenis van die Christendom. Hierdie viering herinner ons aan die betekenis van belydenisskrifte in die oordrag en belydenis van die suiwer leer. Dit herinner ons ook aan die stryd wat in die kerk deur die eeue heen gewoed het om die waarheid van die Evangelie te beskerm teen dwaalleer.
In hierdie artikel fokus ek op die ontstaan en op die redes waarom die Geloofsbelydenis van Nicéa steeds belangrik is vir die kerk in die 21ste eeu.
Die Martelaarskap van Polukarpus: ‘n Boodskap van volharding en oorwinning
Wanneer die geskiedenis van die kerk onder die vergrootglas geplaas word, word dit gou duidelik dat die lydenspad dikwels oor die weg van gelowiges kom. Die apostels en die leiers van die vroeë kerk moes daagliks die kruis opneem, letterlik en figuurlik. Een so ’n merkwaardige figuur is Polukarpus van Smirna – ’n apostoliese vader, leerling van die apostel Johannes, en ’n martelaar wie se getuienis tot vandag toe in die kerk weerklink. In hierdie artikel bespreek ek die martelaarskap van Polukarpus, soos opgeteken in die brief van die gemeente van Smirna, om dit weer aan die kerk van die 21ste eeu voor te hou as voorbeeld van getrouheid te midde van verdrukking.
Wie is die volgende Roomse Pous?
Met die dood van pous Francis die afgelope week, kom heelwat interessante vrae na vore. Een daarvan is: wat gebeur gewoonlik as die pous doodgaan? Hoe besluit die Roomse kerk wie die volgende pous is?
In hierdie artikel word gekyk na die gebruike van die Roomse kerk rondom die verkiesing van die pous, iets wat vir gereformeerdes onbekend is en tog interessant is om van kennis te neem, en wat die gereformeerde belydenis daaroor te sê het.
Moet ons in die letterlike opstanding van Christus glo?
In ’n tyd waar sekularisasie nie net ’n wêreldbeskouing is nie, maar baie mense se manier van dink geword het, word die opstanding van Christus dikwels herinterpreteer as ’n simboliese waarheid of ’n geestelike metafoor. Soos Alan Noble opmerk, is dit nie dat mense aktief teen die idee van ’n opstanding as ‘n wonderwerk gekant is nie, maar dat hulle dit eenvoudig nie as ’n moontlikheid oorweeg nie omdat dit nie met die menslike verstand of die moderne wetenskap wat wil bewys, rym nie. Hierdie sekulêre verbeelding stel ons voor die vraag: Is dit redelik om in die 21ste eeu in die letterlike, liggaamlike opstanding van Jesus Christus te glo?
Paasfees: Hasies en eiers of ’n rowwe houtkruis?
Ons staan op die vooraand van Paasfees. Die tema van ‘n Bybelskolingsgeleentheid wat ek onlangs aangebied het, was: Paasfees: Hasies en eiers of ’n rowwe houtkruis?
In hierdie artikel verwerk ek die inhoud en vra wat gebeur het van die vroeg-Christelike kerk se viering van Paasfees tot vandag? Gelowiges word verder opgeroep om die Christelike viering van Paasfees te herwin.
Elke jaar met die aanbreek van die Paastyd vul winkels hul rakke met sjokoladehase, gekleurde eiers, en vrolike versierings. Kinders sien uit na die sogenaamde “paaseier-soektog”, en gesinne beplan lekker kuiergeleenthede. Daar is egter ’n groter vraag wat Christene moet vra: is dít Paasfees? Wat vier ons regtig met hierdie fees? En hoe het ons gekom van ’n graf wat oopgebreek is op ’n Sondagoggend tot ’n paashaas wat eiers bring?
Die gee van tiendes in Gereformeerde perspektief
Die onderwerp van tiendes is vir baie gelowiges ’n saak van geloofsoortuiging en finansiële verantwoordelikheid. Sommige gelowiges gee nie graag tiendes nie, en soek allerhande verskonings om die verantwoordelikheid af te skuif.
Kersboodskap
Kersboodskap op AP Kerk se Facebook blad – 25 Desember 2020
Erediens in afsondering op Pinkstersondag 31 Mei 2020
Die grendelstaat en onderrig van kinders in die kerk
Erediens in afsondering 17 Mei 2020
Die vervolging van die vroeg-Christelike kerk (Deel 1)
Soos reeds in ‘n vorige deel gemeld, kyk ons in ‘n reeks artikels na lyding in die vroeg-Christelike kerk. In hierdie deel fokus ek kortliks op die gebeure wat die vervolging van die vroeë kerk ingelei het. Hiervan lees ons reeds in die Nuwe Testament. Die kruisiging van Christus sou die begin van ‘n lang en bloeddorstige stryd teen die kerk wees. Continue reading
Die nag van Bartholomeus – 23 Augustus 1572
Vandag herdenk ons die slagting van die nag van Bartholomeus wat plaasgevind het op 23 en 24 Augustus 1572. Continue reading
Voor die aangesig van die Here sal ek vrolik wees
(Boodskap met die herdenking van die dertigste bestaansjaar van die AP Kerkverband: 27 Junie 1987-27 Junie 2017).
Tersaaklike Skrifgedeelte: 2 Samuel 6:1-23
2 Samuel 6:21b – “…voor die aangesig van die Here sal ek vrolik wees”.
Die ark van die verbond was ‘n houtkis oorgetrek met goud, waarin die staf van Aäron, die kliptafels waarop die Wet van Moses geskryf was en (volgens Joodse oorlewering) ook die mantel van Moses geplaas is. Die ark was simbolies vir die teenwoordigheid van die Here.
Inleiding
Na Saul se dood is die ark van die Here deur die Filistyne weggeneem na die vyande se gebied en in Dagon se tempel gesit. Na al die teenspoede wat die Filistyne beleef met die ark in hulle midde, laat hulle Dawid toe om die ark te neem na Israel. Die enigste lewende God laat Hom nie gelykstel met afgode nie.
Dit wil voorkom of Dawid weerstand van die Filistyne verwag het, vandaar die saamneem van 30000 manne om die ark te gaan haal. Dalk was hy bekommerd dat dit ‘n lokval kon wees? Continue reading
Daar is meer!
Tydens die afgelope teologiese konferensie van die APA in Pretoria is gefokus op die moontlike herwinning van die reformasie se erns met die Skrif en die reformatoriese inhoud in ons teologie rondom die sakramente.
Die tema was: Daar is meer! Tydens die geleentheid was daar verskillende sprekers wat ‘n oorsig gegee het oor die teologie van gemeenskap in die Skrif, die belydenisskrifte en die geskiedenis. Continue reading
Advent of advena? Hoe gedenk ons die Kind in die krip?
Ons nader die einde van die jaar en binnekort is dit Adventstyd in die kerklike kalender.
Wat is advent? Afgelei van die woord wat “koms” beteken, herdenk gelowiges die koms van die Seun van God na die aarde om versoening te bewerk deur sy kruisdood en opstanding. Continue reading
Is die toekoms van die kerk in die hande van heidene?
Reeds in 1932 het George P. Hedley[1] verwys na die sogenaamde “fundamentalisme” wat die knie moet buig voor, wat hy genoem het, die “liberale Christendom”.
Volgens Hedley was daar sedert die begin van die negentiende eeu ‘n tendens, dat vir elke kop wat geskuif het van liberale teologie na ortodoksie, ‘n honderd geskuif het van ortodoksie na liberale teologie. Hy meen (opgewonde) dat die kansels op daardie stadium vol predikante is wat nie dink of praat ooreenkomstig die belydenisse of die geloofsartikels van die stigters van die kerk nie. Hedley skryf die tendens toe aan gegradueerde Christene, wat grootgeword het in die kerk, maar in sekulêre universiteite gestudeer het, en so “geloofsvolwasse” geword het en gevolglik pynloos oorbeweeg het van ‘n ortodokse Christendom na ‘n “moderne” Christendom, wat hulle nie veel steur aan belydenisse en geloofsartikels nie. Continue reading
Wat is ‘n Gereformeerde kerk?
Wat vir ‘n vraag is dit? Almal ken tog die antwoord. Regtig? Word Calvinisme nie té dikwels gereduseer tot 5 punte nie? Iemand sou antwoord: dit kan alles teruggevoer word na Luther en die 95 stellinge aan die kerkdeur van Wittenberg (1517) en Johannes Calvyn het die Reformasie deurgevoer na elke terrein van die gelowige se lewe. En toe..? En nou is daar gereformeerde kerke. Dit lyk asof sommige lidmate die Reformasie hier sien ophou. Om gereformeerd te wees, beteken vir baie lidmate nie veel meer as die basiese kennis van die twee hooffigure van die Reformasie wat ek hier bo genoem het nie. Continue reading
Huisbesoek?
Wat is huisbesoek?
“Die ouer garde verwag dit. Die jonger garde vermy dit.
Die dominee móét dit doen, anders is daar moeilikheid”.
Die aanhaling hierbo is ‘n opmerking wat ‘n broeder eendag skertsend oor huisbesoek gemaak het.
En ongelukkig verklap hierdie tong-in-die-kies opmerkings meer van die deursnee lidmaat en ampsdraer se persepsie oor wat huisbesoek is.
Huisbesoek en die belang daarvan word voortdurend in die hedendaagse kerke onder die soeklig geplaas. Vrae soos: “Is daar tyd daarvoor?”; “Is dit nodig?”; en opmerkings soos: “Ons kan nie daarsonder nie” en “Die dominee doen nie sy werk nie” is ‘n paar opmerkings van die talle wat ek al die afgelope paar jaar oor die tema van huisbesoek gehoor het. As jy die verf van die oppervlak afkrap, kom jy agter hierdie soort opmerkings verwoord meer van ‘n pragmatisme by lidmate oor huisbesoek as ‘n beginsel wat by gereformeerde denkers pas. Continue reading