Reeds in 1932 het George P. Hedley[1] verwys na die sogenaamde “fundamentalisme” wat die knie moet buig voor, wat hy genoem het, die “liberale Christendom”.

Volgens Hedley was daar sedert die begin van die negentiende eeu ‘n tendens, dat vir elke kop wat geskuif het van liberale teologie na ortodoksie, ‘n honderd geskuif het van ortodoksie na liberale teologie. Hy meen (opgewonde) dat die kansels op daardie stadium vol predikante is wat nie dink of praat ooreenkomstig die belydenisse of die geloofsartikels van die stigters van die kerk nie. Hedley skryf die tendens toe aan gegradueerde Christene, wat grootgeword het in die kerk, maar in sekulêre universiteite gestudeer het, en so “geloofsvolwasse” geword het en gevolglik pynloos oorbeweeg het van ‘n ortodokse Christendom na ‘n “moderne” Christendom, wat hulle nie veel steur aan belydenisse en geloofsartikels nie. Continue reading →

Wat vir ‘n vraag is dit? Almal ken tog die antwoord. Regtig? Word Calvinisme nie té dikwels gereduseer tot 5 punte nie? Iemand sou antwoord: dit kan alles teruggevoer word na Luther en die 95 stellinge aan die kerkdeur van Wittenberg (1517) en Johannes Calvyn het die Reformasie deurgevoer na elke terrein van die gelowige se lewe. En toe..? En nou is daar gereformeerde kerke. Dit lyk asof sommige lidmate die Reformasie hier sien ophou. Om gereformeerd te wees, beteken vir baie lidmate nie veel meer as die basiese kennis van die twee hooffigure van die Reformasie wat ek hier bo genoem het nie. Continue reading →