Waar was die Tuin van Eden geleë

Waar was die Tuin van Eden geleë?

prof. Gerrit Smit

In die boek Genesis, spesifiek Genesis 2:8-14, word die paradys – ook bekend as die Tuin van Eden – beskryf as ‘n tuin wat God geplant het:

“Ook het die HERE God ’n tuin geplant in Eden, in die Ooste, en daar aan die mens wat Hy geformeer het, ’n plek gegee…” (Genesis 2:8)

 

Hoewel die presiese geografiese ligging van Eden nie bekend is nie, gee die teks ’n paar leidrade:

1. Vier riviere

Volgens Genesis 2:10-14 vloei ’n rivier uit Eden en verdeel dan in vier:

  • Pison – wat rondom die land Hawila loop (waar daar goud is),
  • Gihon – wat rondom Kus (Kush, dikwels met Ethiopië geassosieer) vloei,
  • Hiddékel – wat in die rigting van Assirië loop (geïdentifiseer as die Tigris),
  • Frat (Eufraat) – wat vandag steeds bekend is.

 

2. Moontlike geografiese interpretasies

Op grond van hierdie beskrywings het geleerdes meestal voorgestel dat Eden moontlik in die gebied van Mesopotamië (die huidige Irak) kon gewees het, tussen die Tigris en Eufraat riviere. Ander meen dit is simbolies van ’n ideale plek, eerder as ’n presiese plek op ’n kaart.

 

3. Teologiese perspektief

Baie teoloë en kerkvaders het die Tuin van Eden nie net as ’n fisiese plek gesien nie, maar ook as ’n geestelike ruimte van volmaakte gemeenskap tussen God en mens – ’n toestand wat verlore is deur die sondeval.

 

4. Augustinus beskou Eden as ‘n werklike plek

Die kerkvader Augustinus van Hippo (354–430 n.C.) het oor die ligging van die paradys geskryf, veral in sy werk De Civitate Dei (Die Stad van God).

Augustinus se standpunt oor die ligging van die paradys:

Die Paradys was ’n fisiese plek
Augustinus het geglo dat die Tuin van Eden ’n werklike, aardse plek was – nie slegs simbolies of geestelik nie. Hy het nie die paradys vergeestelik soos sommige ander vroeë Christene (bv. Origenes) nie.

Hy sê duidelik:

“Niemand behoort te twyfel dat die paradys op ’n sekere plek op aarde was nie…”
(De Civitate Dei, Boek 13, Hoofstuk 21)

Die ligging is onbekend aan ons
Hoewel hy geglo het dat die paradys werklik bestaan het, het hy ook erken dat ons nie presies weet waar dit was nie. Hy beskou dit as ‘n plek wat tans onbekend of ontoeganklik is vir mense ná die sondeval.

“…waar dit is, weet niemand sekerlik nie, behalwe dat dit êrens op aarde was.”

 

Riviere is werklike leidrade
Hy neem kennis van die vier riviere in Genesis en gebruik dit as ’n aanduiding dat Eden nie ’n suiwer allegorie is nie, maar ’n historiese plek. Tog dink hy nie dat die ligging maklik of direk afleidbaar is van die huidige geografie nie.

 

Skepties oor sommige spekulasies
Hy was versigtig om nie te veel te spekuleer oor die ligging nie en het ander skrywers gekritiseer wat té seker was van hul eie aannames.

 

Samevatting

Uit die bogenoemde kan ons aflei:

  • Die paradys was ’n fisiese plek op aarde.
  • Die presiese ligging is onbekend aan die mens na die sondeval.