Resensie van Steve Turley se Awakening Wonder
deur prof. Gerrit Smit
Steve Turley se Awakening Wonder: A Classical Guide to Truth, Goodness & Beauty is ’n pleidooi vir die herontdekking van klassieke opvoeding as ’n pad na die hervorming van die menslike siel. Die boek is terselfdertyd ’n filosofiese uiteensetting en ’n praktiese gids wat beoog om opvoeders, ouers en studente in te lei in die diepe rykdom van die klassieke tradisie—’n tradisie gegrond op die ou Griekse en Romeinse idees van waarheid (ἀλήθεια), goedheid (ἀγαθόν) en skoonheid (κάλος).
Temas en inhoud
Turley argumenteer dat moderne opvoeding grotendeels tegnokraties en utilitaristies geword het. Dit is gefokus op bruikbaarheid en loopbaanvoorbereiding eerder as karaktervorming en oordenking. Teenoor hierdie tendens stel hy ’n opvoeding wat die mens se siel open vir verwondering (thaumazein)—die filosofiese verwondering wat Aristoteles en Plato as die begin van ware wysheid beskou het. Hy gebruik die drieslag van waarheid, goedheid en skoonheid as die raamwerk vir sy bespreking van hoe opvoeding weer herbedink kan word deur klassieke denke.
Die boek is verdeel in drie hoofdele:
-
Truth – Hier beklemtoon Turley dat opvoeding moet lei tot die ontdekking van die objektiewe orde van die werklikheid. Hy argumenteer teen postmoderne relativisme en stel ’n realistiese wêreldbeskouing voor wat steun op die klassieke en Christelike tradisies van kennis.
-
Goodness – In hierdie deel bespreek hy deugde-etiek en karaktervorming. Opvoeding, aldus Turley, moet studente leer om goeie mense te wees, nie net kundiges in ’n beroep nie. Hy haal Aristoteles, Augustinus en Aquinas aan as rigtingwysers.
-
Beauty – Die laaste deel behandel die rol van skoonheid in opvoeding. Turley wys op die belang van kuns, musiek en poësie in die vorming van ’n gevoelslewe wat die verhewe kan waardeer. Skoonheid, sê hy, is nie blote estetiese plesier nie, maar ’n venster na die goddelike orde.
Styl en benadering
Turley skryf met ’n toeganklike styl. Sy werk is deurdrenk van filosofiese insigte, maar hy vermy oormatige akademiese taal. Dit maak die boek geskik vir ’n breë leserskring—van onderwysers en ouers tot belangstellendes in klassieke opvoeding en teologie.
Die teks is deurspek met verwysings na klassieke skrywers (bv. Plato, Vergilius), Kerkvaders (bv. Augustinus), en moderne klassieke denkers soos David Hicks en Stratford Caldecott. Tog verval hy nie in nostalgie nie, maar wys op praktiese maniere waarop klassieke opvoedingsideale vandag herontdek en toegepas kan word.
Kritiese beoordeling
Turley se werk is ’n oproep tot pedagogiese hervorming. Hy slaag daarin om die leser bewus te maak van die geestelike armoede van baie moderne opvoedingsmodelle, en bied ’n ryk alternatief in die vorm van klassieke opvoeding.
Nietemin kan sommige lesers voel dat die boek antieke idees romantiseer sonder om voldoende rekening te hou met sosio-ekonomiese en strukturele uitdagings in die onderwys. Ook word meer praktiese voorbeelde van implementering in verskeie opvoedkundige kontekste verlang.
Slot
Awakening Wonder is ’n waardevolle bydrae tot die herlewing van klassiek-Christelike opvoeding. Dit herinner opvoeders daaraan dat ware onderrig nie net gaan oor inligtingsoordrag nie, maar oor die vorming van die hele mens na die beeld van God. In ’n tyd van fragmentasie bring Turley se boek ’n helder stem van heroriëntasie, wat opvoeding weer verbind met die ewige waardes van waarheid, goedheid en skoonheid.