Waarom sou ‘n liefdevolle God mense hel toe laat gaan?

Geskryf deur prof. Gerrit Smit

Die vraag oor die hel en God se liefde raak die hart van die Evangelie. In die Bybel is God se karakter volmaak: Hy is liefde (1 Joh. 4:8), maar ook heilig (Jes. 6:3) en regverdig (Ps. 89:14). Sonde is ‘n ernstige oortreding teen die heilige God, en die hel is die regverdige uitkoms van onvergeeflike sonde (Matt. 25:46).

Daarom is die hel nie ‘n plek wat God met wreedheid geskep het nie, maar die regverdige teenwoordigheid van sy oordeel. Die probleem is nie by God nie, maar by die mens wat doelbewus God verwerp (Rom. 1:18–32). In Adam het die mensdom teen God gerebelleer (Rom. 5:12), en alle mense verdien die ewige dood (Rom. 6:23).

Tog het God in sy liefde ‘n weg van redding voorsien deur Christus (Joh. 3:16). Hierdie genade is onverdien, en die feit dat enigeen gered word, is ‘n bewys van God se barmhartigheid. Maar wie hierdie verlossing verwerp, kies in wese om vir ewig van God afgeskei te wees – en dit is wat die hel is (2 Tess. 1:9).

Christus het aan die kruis die hel verduur vir sy uitverkorenes – dit wys hoe ernstig God sonde opneem. Die oproep aan elke sondaar is dus: vlug na Christus! In Hom is daar volle vergifnis, maar buite Hom is daar slegs regverdige oordeel.