Preekskets: Die Christelike Sondag: rus tot eer van God

Geskryf deur prof. GDS Smit

Teks: Deuteronomium 5:12–15; Markus 2:27–28
Tema: Die Sondag is aan die Here gewy sodat ons sy rus, sy werke en sy Woord kan eerbiedig en geniet.
Doel: Om die gemeente aan te moedig om die rusdag as ’n daad van liefde en gehoorsaamheid aan God te eerbiedig, en nie te verwater deur wêreldse gewoontes nie.

1. Die Sondag is ’n genadegawe – ’n dag van rus en opbou in Christus

• Christus self het gesê: “Die Sabbat is vir die mens gemaak, nie die mens vir die Sabbat nie” (Mark. 2:27).

• In Christus het die Ou-Testamentiese Sabbat sy vervulling bereik, maar nie sy betekenis verloor nie.

• Die rusdag is nie ’n wettiese las nie, maar ’n genadige afsondering: vir erediens, nadenke, gemeenskap, en rus in die werke van die Here.

• Toepassing: Die rusdag is nie vir selfgerigte ontspanning nie, maar vir die geloofsopbou van die gemeente en elke gelowige.

2. Die Sondag bring ons tot eerbiedige erediens én rus van eie werk

• In Eks. 20 en Deut. 5 word rus beveel – ook vir jou werker, vreemdeling en selfs die dier. Dit wys op ’n genadebeginsel en ’n getuienisbeginsel.

• Calvyn: “Ons moet ons daaglikse werk laat staan sodat ons God se Naam kan aanroep en oor sy werke kan nadink.”

• Ware Sondagsviering begin in die kerk, maar strek verder as ’n uur se erediens – dit vra ’n dag van opsy sit, afsonder en konsentrasie op God.

• Toepassing: Inkopies, sport, restaurante en allerhande wêreldse aktiwiteite blus die rusdag se bedoeling en steel die fokus van Christus.

3. Die Sondag is ’n getuienis van die rus wat wag – en wat reeds begin het

• Die rusdag is ’n herinnering aan God se skeppingsorde én aan Christus se verlossingswerk.

• Deur die Sondag af te sonder, verkondig ons aan die wêreld dat daar ’n groter rus wag naamlik die ewige sabbat (Hebr. 4:9–10).

• Wanneer die Sondag reg gevier word, word dit ’n daad van sending, van getuienis, en van geloofsverdieping.

• Toepassing: Die wyse waarop ons die Sondag eer, wys wat ons van God dink. Die rusdag is ’n prentjie van die evangelie self: ‘n rus wat nie verdien word nie, maar geskenk word.

Slotgedagte:

’n Kerk wat sy Sondagviering verwaarloos, sal sy geloofsgetuienis verswak. Maar waar die dag van die Here weer as heilig en vreugdevol gevier word, groei daar ’n kultuur van aanbidding, dankbaarheid, sending en rus in Christus. Die rusdag is nie die verlies van ’n dag se arbeid nie, maar die herwinning van die week se betekenis.

Liturgiese voorstelle:

• Skriflesing: Deut. 5:12–15; Mark. 2:27–28; Hebr. 4:9–10

• Sang: Ps. 118:24; Ges. 26:1,3; Ges. 161:1–3

• Belydenis: Heidelbergse Kategismus, Sondag 38